DISFORIA GJINORE: KËSHILLA E PEDIATRIT PËR TË KUPTUAR SE ÇFARË DUHET BËRË | 1 RAST AFËRSISHT NË 10 MIJË VETA.

Oslo, Norvegji | Çështja që lidhet me përdorimin e triptorelinës është një problem shumë aktual edhe nga pikëpamja bioetike, sepse implikimet që mund të lindin nga terapia ose jo terapia me triptorelin janë sigurisht objekt diskutimi i madh.

Megjithatë, është e rëndësishme të mbani mend se ky ilaç duhet të merret në fazat fillestare të pubertetit, i cili, zakonisht ndodh midis moshës 8 dhe 10 vjeç.

Nëse vonohet shumë, efekti i ilaçit zvogëlohet shumë, sepse, ka një transformim të avancuar të organeve gjenitale.

Ndryshimi në seks mund të vendoset edhe në moshën 20 apo 30 vjeç, por ndërhyrjet e nevojshme janë shumë më komplekse.

Objekti i problemit është në thelb disforia gjinore pra, gjendja në të cilën një djalë apo një vajzë nuk e njohin gjininë e tyre, si ajo që do të donin të kishin.

Nëse, për shembull, një vajzë lind me një karakteristikë seksuale femërore, por nuk e njeh atë, dhe anasjelltas, nëse kjo ndodh për një djalë, të dyja e gjejnë veten në një gjendje, në të cilën, nuk janë në gjendje të shohin trupin e tyre të transformuar, në periudhën e adoleshencës, në një trup të rritur të një gjinie që nuk është ajo që ata do të donin të kishin.

Për ta bërë këtë mendohej të bllokohej zhvillimi i pubertetit gjatë periudhës së adoleshencës, kur ai po përparon, për të lejuar djalin ose vajzën të arrinte moshën 18 vjeç dhe të mund të merrte në mënyrë të pavarur një vendim për seksin e tyre.

Në këtë rast, nëse djali apo vajza e kanë pasur këtë terapi, mund ta pezullojnë atë dhe nëse konfirmojnë dëshirën për ndryshim gjinie, të vazhdojnë me procesin kirurgjik për zbatimin e saj.

Në qendrën tonë të endokrinologjisë pediatrike e përdorim prej mbi 30 vitesh veçanërisht te vajzat dhe djemtë që kanë pubertet të parakohshëm.

Puberteti është normal nëse fillon nga mosha 8 vjeç tek femrat dhe 9 vjeç tek meshkujt, ndërsa këto vajza dhe djem, për arsye të ndryshme, jo gjithmonë të njohura, kanë një zhvillim puberteti që fillon para moshës 7 dhe 8 vjeç, përkatësisht tek femrat dhe te meshkujt, ndonjëherë edhe në katër, pesë vjet dhe që më pas vazhdon.

Këto barna përdoren për të bllokuar pubertetin. Megjithatë, në rastin e disforisë gjinore, synimi është të bllokohet zhvillimi fiziologjik i pubertetit me këtë ilaç dhe më pas të pezullohet rreth moshës 18 vjeçare.

Rreziku është se si të gjitha barnat, edhe triptorelina mund të ketë disa efekte anësore.

Ata që thonë se janë në favor të përdorimit të triptorelinit argumentojnë se asgjë nuk ndodh, se ilaçi mund të ndërpritet, puberteti fillon përsëri dhe gjithçka bie në vend.

Ata që janë të shqetësuar, megjithatë, thonë se ky ilaç mund të shkaktojë disa dëme, për shembull, për të korrigjuar zhvillimin e trupit dhe mineralizimin e kockave, aspektet metabolike që mund të ndryshohen nga kjo terapi vazhduan për shumë vite.

Ata që janë kundër dhe besojnë se ka rreziqe pas përdorimit të këtij medikamenti në subjekte me zhvillim normal pohojnë se terapia që duhet të kryhet në prani të disforisë gjinore është psikologjike dhe përfshin ndërhyrjet e psikoterapisë të kryera nga ekspertë të cilët mund të jenë në gjendje të drejtojnë saktë dhe me vetëdije zgjedhjen e djalit apo vajzës, djalit apo vajzës.

E gjithë kjo na bën të themi se zgjedhja më e arsyeshme është të integrohen të dy terapitë dhe për rrjedhojë të fillohet herët, rreth 10-11 vjet, kur fillojnë shenjat e para të zhvillimit, por edhe më herët nëse ka shenja pranimi të gjinisë, me terapi psikologjike, të kryer nga ekspertë të fushës, të cilët, do të mund t'i ndihmojnë këta subjekte të bëjnë një zgjedhje të informuar.

Nëse kjo zgjedhje e bërë pas psikoterapisë adekuate konfirmon vendimin për të bllokuar zhvillimin e pubertetit, në këto raste mund të autorizohet, sepse, bëhet një gjendje e paqëndrueshme për këta djem, të cilët, nuk e pranojnë trupin e tyre teksa ndryshon dhe nganjëherë janë edhe në rrezik vetëvrasje nëse nuk shkojmë në drejtimin që ata dëshirojnë.

Familjet duhet të përfshihen thellësisht në këtë që është një çështje jashtëzakonisht komplekse: psikoterapia duhet t'u jepet edhe prindërve, është përgjegjësi e gjithë familjes sepse kur fëmijët mbushin 18 vjeç zgjedhja e tyre nuk është më e diskutueshme, askush nuk mund ta kundërshtojë atë.

Problemi ka lindur mbi të gjitha në Holandë, Suedi, Finlandë dhe Norvegji, vende që janë më të vëmendshme ndaj problemeve të seksualitetit dhe ku regjistrohen afërsisht 2% e kushteve të këtij lloji.

Këtu, megjithatë, nuk është aq i shpeshtë dhe, në mungesë të të dhënave zyrtare, prania e disforisë gjinore vlerësohet të jetë një deri në dy raste për dhjetë mijë subjekte.

Megjithatë, këto probleme ekzistojnë dhe kanë një implikim të rëndësishëm psikiatrik dhe mohimi i së drejtës për të zgjedhur gjininë mund të jetë një formë dhune që u bëhet këtyre fëmijëve.

Në të gjitha rastet prindërit duhet të drejtohen gjithmonë në qendrat e specializuara të endokrinologjisë pediatrike që kanë përvojë të konsoliduar për problemin.

Ajo që kemi thënë është plotësisht në përputhje me atë që deklaron Komiteti Kombëtar i Bioetikës, i cili, rekomandon që vlerësimet klinike të jenë multidisiplinare dhe përshkrimi i triptorelinit bëhet ekskluzivisht pas joefektivitetit të provuar të një rruge psikoterapeutike/psikologjike dhe ndoshta psikiatrike.

Nga z. Erton Duka.

© Copyright | Agjencia Telegrafike Vox

Ne të njohim me botën | www.007vox.com | Burimi yt i informacionit