top of page
E BARDHË SHIRIT.png
Writer's pictureAgjencia Telegrafike Vox

E NGRËNA E FUNDVITIT.

Nga z. Marçelo Veneciani (Marcello Veneziani), shkrimtar dhe filozof italian.

Romë, Itali | Por a doni t'i jepni fund kësaj darke të Vitit të Ri?

 

Është një zakon i një kuzhine supe, i një vendi të prapambetur, i një shoqërie të uritur që një herë në vit ushqehet me një drekë të pafundme dhe i lejon vetes luksin e ngrënies me stil, duke shkundur rrudhat e agjërimit të kalitur.

 

Por për një shoqëri obeze si e jona, e themeluar në restorante, tratorira, picerira, McDonald's, e cila, jeton njëqind e pesëdhjetë ditë në vit në darka, ahengje dhe pije, është qesharake ta mbyllësh vitin duke bërë në mënyrë pompoze dhe në mënyrë të paqartë atë që bëhet çdo javë të vitit.

 

Dëgjon reklamat e vendeve vërtet të çala që premtojnë të kenë si të ftuar nderi tronistë, showgirls dhe veteranët groteskë të Big Brother-it dhe kurva të vogla, ishuj të të famshmëve apo të bezdisshëm, duke vazhduar në ditën e fundit të vitit, varësinë televizive të gjithë vitit.

 

Sepse darka e Vitit të Ri ka shënjuar skllavërinë e njerëzve ndaj televizorit prej dekadash tashmë.

 

Nuk është një darkë mes miqsh, por një format televiziv i aplikuar në vend. Si fillim, ai që shënon kalimin e vitit nuk është kurrë një kambanore, një orë, por televizori, i cili, si kuajt e stërvitur na detyron të themi në atë moment të saktë.

 

Por e gjithë darka është një vazhdim i TV me mjete të tjera. Ne fillojmë t'i japim vetes një lustër qytetarie aktive, ose të paktën pritëse, duke dëgjuar të shpërqendruar fjalimin e fundvitit të kreut të shtetit në TV, kur do të ishte më e vërtetë të dëgjonim fjalimin e fundit të shtetit në natën e Vitit të Ri.

 

Më pas, të veshur si të ftuar të një programi televiziv, zbresim për darkë. Dhe hanë pjata të trilluara, ujërat e zeza të kaluara si shampanjë dhe ato cotechino vulgare me thjerrëza të kaluara si i vetmi ilaç konkret për të përballuar krizën ekonomike.

 

Gjithçka nga një skenar televiziv, nga orari. Frazat që thuhen, dollitë që bëhen, puthjet që jepen.

 

Imitimi i zhargonit televiziv, mbase personazhi televiziv që ndriçon mbrëmjet e shkreta të klubeve të mëdha.

 

Dhe në male është e njëjta gjë, madje edhe në Maldive dhe Karaibe ata riprodhojnë në një version kolonial darkën ngjitëse të Vitit të Ri.

 

Si ndryshon nga një darkë e zakonshme? E cila, është një trapeze false luksoze, ku paguani dyfishin dhe shijoni gjysmën.

 

Që të hani jo atë që dëshironi por atë që ju imponon mensa e ndërrimit të viteve në një menu fikse.

 

Që është një qëndrim afatgjatë në spital, një darkë me detyrimin për të qëndruar në tavolinë, minimumi 4 orë dhe maksimumi 8, si efekti i Viagrës dhe Rinazinës.

 

Darka e Vitit të Ri është një darkë e parafabrikuar, ku ju pretendoni ta ndërtoni vetë festën, ndërsa në realitet është material modular, tashmë i përgatitur. Është një darkë e blerë në Ikea.

 

Pastaj ndoshta pas darkës, pasi të keni dërguar treqind mesazhet budallaqe të urimeve të mira që ju bëjnë të ndiheni online, bashkëkohor, të përfshirë dhe të transmetuar në mbarë botën, shkoni dhe shijoni një koncert të këndshëm në shesh, për t'u ndjerë sërish si degë televizive.

 

Por çfarë mbrëmje e veçantë është kjo? Është vetëm kalimi nga video në live, në të njëjtën pafytyrësi globale.

 

Dhe më pas konkursi për të parë se kush dërgon dhe merr më shumë sms, sikur dinjiteti i njeriut të matej si TV, për nga audienca dhe pjesa.

 

Urimet më të mira edhe për të njohurit e rastit që të zgjerojnë rrethin e tyre dhe të ndjehen në qendër të botës.

 

Unë do të doja të punësoja një nëpunës të punës për t'u kujdesur për detyrën e përgjigjes së mesazheve me tekst; ato fillojnë me Konceptimin e Papërlyer dhe përfundojnë me Epifaninë, si skena e lindjes së Krishtit. Nje muaj pune me pushime te perfshira.

 

Darka e Vitit të Ri është një formë e kolektivizmit festiv, komunizmi i ndezur i mesnatës.

 

Nuk kërkohet një kostum i errët, por një mendje e errët; është thelbësore të lini qentë, macet, shpirtin dhe trurin në shtëpi.

 

Sepse duhet të jesh, thonë ata, i shkujdesur dhe i lumtur, sipas manualit të udhëzimeve.

 

Tani, duke zbatuar realitetin deri në fund të vitit, do të sugjeroja pikërisht të kundërtën.

 

Ne jetojmë në një botë që na fton të ëndërrojmë për një shfaqje të përhershme jorealiteti, një botë të bazuar në fiksion, në të cilën, realiteti na paraqitet, siç vëren Bondi, ministri i ushqimit, si një tragjedi e përhershme.

 

Realiteti është i mbytur, të gjitha janë dhimbje, lot dhe gjak, krizë dhe depresion, dhunë, masakra dhe rripa të Gazës nën shtëpinë tuaj.

 

Pra, parajsa e vetme është televizori, shfletimi në internet, pilula e lumturisë, tymi i arratisjes, udhëtimi, shkopi i peshkimit të mirëqenies, me pak fjalë, iluzioni.

 

Dhe çdo ditë përmes telefonave celularë, PC-ve, Walkmans, iPod-eve, seksit, drogës, pushimeve dhe gjërave të tjera, ata ju ftojnë të mos mendoni për realitetin dhe ta shmangni atë.

 

Pas një viti të harruar me një varg të pafund darkash e klubesh, mbrëmjesh trendi dhe netësh me tym, në fundvit propozojnë që të vazhdojmë këtë masazh për të dobësuar trurin...

 

Por jo, do të ishte e kundërta. Në fund të vitit propozoj të qëndrojmë vetëm, por shumë vetëm dhe jo nga hipokondria, mizantropia apo fati i pastër i keq.

 

Por me zgjedhje. Ose në një shoqëri thelbësore, ekzistenciale. Po, një fundvit ekzistencialist, siç thoshin në vitet '50.

 

Një natë Viti i Ri me pamje nga e vërteta kështu, tërësisht i derdhur mbi të qenit dhe të menduarit në vend që të bësh dhe të konsumosh.

 

Më pas, duke filluar nga 2 janari, mund të rifilloni rutinën tuaj të përditshme, pra realitetin si vuajtje dhe utopinë e konsumit si lumturi.

 

Kthehu te darkat, dollitë, marrëzitë që të ndihmojnë të jetosh, siç thua ti. Por një herë, një herë në vit, mos kërkoni ndihmë.

 

Të vetmet vende publike për të cilat aspironi janë manastiret. U sugjeroj edhe jobesimtarëve një vizitë në kishë, për meditim, sens estetik, rit indigjen.

 

Ose për paganët në panteon, i cili, nuk ishte panetoni i romakëve të lashtë. Në fund të vitit, jetoni realitetin, bëni një bilanc të pamëshirshëm të jetës suaj, pyesni veten se çfarë mbetet nga e kaluara dhe çfarë nga e ardhmja dhe mos vazhdoni të mashtroni gjithmonë në të tashmen, duke lëvizur nga momenti në moment, ose si thonë sot, nga emocioni në emocion.

 

Hajde, cfarë jete po bën, mendo në fund të vitit që te mos kesh as skrupullin fetar të natës së krishtlindjeve, ku Baby Jesus, masa, skena e lindjes rrezikojnë të shpikin për ty, për atë mbrëmje një besim të veçantë që nuk e ke më.

 

Jo, bëje në mënyrë laike në fund të vitit, mendo për humanizmin tënd civil e fetar, familjar e dashuri, shoqëror e të punës, në fund të vitit.

 

Unë propozoj ritin alternativ të mëposhtëm. Në vend të një gote verë të gazuar, bëni një banjë pastruese në mesnatë.

 

Ritualizojeni, vetëm ose në shoqëri të ngushtë (them dy, mos u mendoni për orgji apo abdes termal), kalimin e vitit në kalimin e ujërave.

 

Dëgjo muzikë të vërtetë, nëse dëshiron, ku nuk mbizotëron zhurma por harmonia dhe ku këndimi thekson më shumë heshtjen sesa zërin.

 

Spiunoni të moshuarit që flenë nëse keni ndonjë të dashur në rast, pasi është e pamundur të spiunoni të rinjtë, që shkojnë të flenë pas jush.

 

Shkruani një faqe në një ditar që mund ta lini bosh edhe gjatë gjithë vitit, me qëllime dhe mendime, kushtuar vetes, atyre që janë të dashur për ju dhe më në fund botës.

 

Zgjidhni një vakt të moderuar, mundësisht një çaj bimor, për të pastruar stomakun dhe mendjen nga dëshirat për Krishtlindje.

 

Nëse vendi është i përshtatshëm, dilni nga shtëpia, kur të ketë mbaruar lufta e fundvitit dhe festoni në zemrën tuaj, meshën tuaj të mesnatës, një shëtitje që është e barabartë me meshën e Krishtlindjeve.

 

Hiqni fund ëndrrat e vitit që po vdes, ndihmoni që diçka të lindë brenda jush.

 

Ndoshta do të ndjeni se keni kaluar në një ditë të vetme nga vdekja në lindje, duke shkuar kundër rrjedhës natyrore të jetës.

 

Rrotulloni natën e Vitit të Ri.

 

Nga z. Erton Duka.

© Copyright | Agjencia Telegrafike Vox

Ne të njohim me botën | www.007vox.com | Burimi yt i informacionit

Comments

Rated 0 out of 5 stars.
No ratings yet

Add a rating
bottom of page