KINA THOTË SE KA ARRITUR NJË SHOQËRI MREKULLISHT ME KRIM TË ULËT | MASHTRON.

Londër, Britani e Madhe | Më 22 shtator 2023, në qytetin verilindor të Yanji, një oficer policie zbuloi se pistoleta e tij ishte zhdukur.

Për fat të tij, policia kineze kontrollon rrjetin më të madh në botë të kamerave të vëzhgimit.

Videoja tregonte se arma ishte vjedhur në një treg perimesh. Lëvizjet e hajdutit u gjurmuan në një qark rural rreth 500 km larg.

Për ta arrestuar u dërguan dhjetëra oficerë. Sipas mediave shtetërore, arma u gjet brenda 24 orëve nga vjedhja.

Një efikasitet i tillë i frikshëm, thonë zyrtarët kinezë, e ka ndihmuar vendin e tyre të bëhet një nga më të sigurtit në botë.

Shkalla e regjistruar e vrasjeve për 100000 njerëz në Kinë është rreth një e dhjeta e mesatares globale.

Vetëm 6522 njerëz u vranë në vitin 2021, sipas shtetit, rreth 80% më pak se dy dekada më parë. Gjatë së njëjtës periudhë, grabitjet ranë me 97% dhe sulmet me 40%.

Ka arsye të mira për të besuar pretendimet e qeverisë. Në dekadat e fundit, krimi i dhunshëm ka rënë në shumë vende.

Kina nuk ka gjasa të jetë një përjashtim.

Civilët atje nuk mund të kenë armë. Edhe blerja e një thike mund të përfshijë dokumente. Ndërkohë, publiku ndiqet nga miliona kamera vëzhgimi.

Sondazhet sugjerojnë se populli i Kinës ndihet më i sigurt nga krimi i dhunshëm sesa ata që jetojnë diku tjetër, përfshirë në shumicën e vendeve perëndimore.

Megjithatë, analistët kanë parë prej kohësh me dyshim statistikat e krimit të Kinës.

Të dhënat mbresëlënëse përmenden nga Partia Komuniste si justifikim për qeverisjen e saj.

Mediat shtetërore i portretizojnë me gëzim vendet e tjera, veçanërisht Amerikën, si të rrezikshme dhe të mbushura me krime.

Pra, është e vështirë të ndash të vërtetën nga propaganda. Shifrat e Kinës mund të pasqyrojnë lirshëm realitetin, por ato shpesh duken shumë të mira për të qenë të vërteta.

Dhe politika po ndikon qartë në qasjen e vendit ndaj krimit.

Situata rreth vrasjes është treguese. Në vitin 2004, ministria e sigurisë publike, nën sloganin: “çështjet e vrasjeve duhet të zgjidhen", filloi t'i shtyjë autoritetet vendore që të arrinin shpejt një shkallë suksesi prej 85% në raste të tilla. Numrat sugjerojnë se presioni funksionoi.

Brenda një viti, mbi 40% e qarqeve pretendonin 100% sukses në zgjidhjen e vrasjeve të reja. Shumë qytete, si Pekini, tani pretendojnë përsosmëri vit pas viti.

Rezultate të tilla ngrenë pikëpyetje.

Një studim në vitin 2006, për shembull, tregoi se mbi 50% e vrasjeve të regjistruara në Pekin dhe Shenzhen, një qytet në Kinën jugore, u kryen nga dikush që nuk e njihte viktimën.

Kjo është e çuditshme, thotë z. Børge Bakken, një specialist i kriminologjisë kineze, sepse viktimat priren të vriten nga familja, miqtë ose të njohurit.

Bindjet e gabuara mund të jenë problem.

Kriminelët e dyshuar që përfundojnë në gjykatë shpallen fajtorë 99% të rasteve.

Policia është akuzuar gjithashtu se ka dështuar në regjistrimin e rasteve të vrasjeve të vështira për t'u zgjidhur, në mënyrë që ato të mos shfaqen në të dhënat zyrtare.

Shumë nga të njëjtat çështje, kanë të bëjnë me krimet më pak të rënda. Policia e Kinës nuk ka as burime dhe as stimuj për t'u marrë me ta.

Oficerët janë të paguar dobët, të mbingarkuar dhe relativisht të paktë në numër. (Kina ka rreth 142 policë për 100000 njerëz, sipas një vlerësimi, krahasuar me 251 në Angli dhe Uells.)

Për shkak se ata vlerësohen se në çfarë përqindje të krimeve të regjistruara zgjidhin, policia kineze shpesh fshin rastet e ndërlikuara nën qilim.

Një studim i publikuar në vitin 2021 nga z. Liu Yuchen, një shkencëtar politik tani në Universitetin e Pekinit, zbuloi se oficerët injoronin rregullisht zënkat në rrugë, vjedhjet e vogla, dhe madje edhe grabitjet.

Ata gjithashtu prireshin të shpërfillnin krimet e kryera kundër punëtorëve migrantë.

Në disa raste presioni ekonomik është arsyeja që rastet nuk merren parasysh. Z. Liu ishte dëshmitar i një sherri mes punëtorëve nga dy kompanitë e ndërtimit të autostradave.

U hodhën tulla, u lëkundën veglat. Pesë persona u detyruan të shkonin në spital.

Policia i pa të gjitha, por zyrtari përgjegjës i mbajti gjërat jashtë gjykatave.

Ai donte që ndërtimi të vazhdonte, mbi parimin “të gjitha qarqet aty pranë kanë autostrada të reja tani përveç nesh.”

Përveç thjesht injorimit të tyre, ka disa mënyra për t'i mbajtur kutitë jashtë librave.

Komitetet e lagjes, të cilat drejtohen nga partia, herë pas here menaxhojnë mosmarrëveshjet.

Detyra e tyre është të shuajnë telashet përpara se të arrijnë nivelet më të larta të burokracisë.

Ndonjëherë viktimat inkurajohen të kërkojnë kompensim joformalisht nga autorët.

Njerëzit që raportojnë dhunën në familje zakonisht i drejtohen organeve të ndërmjetësimit të drejtuara nga Federata e Grave e Gjithë Kinës, një organizatë e mbështetur nga shteti.

Kjo rrallë çon në drejtësi. Partia është më e interesuar të mbajë familjet së bashku për hir të stabilitetit social.

Abuzuesit mund të qortohen, por ndëshkimi formal është i pazakontë.

Gjyqtarët dihet se refuzojnë kërkesat për divorc, edhe kur përfshihet dhuna (burrat e divorcuar shihen nga shteti si ngatërrestarë të mundshëm). Sistemi i dekurajon viktimat e abuzimit të dalin përpara.

Nuk është sekret që shteti mbulon krimet.

Në një rast vitin e kaluar, një nënë e tetë fëmijëve, u gjet e lidhur me zinxhirë, në një shtëpi në provincën Jiangsu. Videoja e gruas u bë virale. Zyrtarët lokalë iu përgjigjën zemërimit të publikut me një sërë deklaratash që përbënin “s’ka asgjë për të parë këtu”.

Përfundimisht ata u detyruan të pranonin se viktima e sëmurë mendore ishte shitur në martesë, dhe ishte burgosur në mënyrë të paligjshme.

Tre persona, përfshirë burrin e gruas, u arrestuan. Në një koleksion fjalimesh të botuar në muajin tetor, presidenti kinez Shi Xhinping (Xi Jinping), udhëheqësi i Kinës, pranoi se trafikimi i qenieve njerëzore është ende një problem serioz.

Një tjetër është mashtrimi. Kjo është një nga fushat e pakta ku të dhënat zyrtare nuk janë aq rozë. Në dy dekadat e fundit numri i rasteve të mashtrimit është rritur, aq sa mbi një e treta e krimeve të kryera në Kinë tani bien në atë kategori.

Mashtrimet online dhe telefonike janë më të zakonshmet.

Ky lloj aktiviteti nuk mund të zbulohet nga kamerat CCTV.

Disa prej tyre kryhen nga shtetas kinezë jashtë vendit, shpesh në Azinë Juglindore.

Në vitet e fundit autoritetet kanë bindur qindra mijëra të dyshuar të kthehen në Kinë, sipas mediave shtetërore.

Policia ka kërcënuar familjet e të dyshuarve për t'i bindur ata që të bashkëpunojnë me hetimet penale.

Njohja e krimeve në rritje, do t'i mundësonte policisë t'i luftonte më mirë ato.

Por edhe qeveria duket se ka vetëm një ndjenjë të turbullt të asaj që po ndodh.

“Unë kisha menduar se stacionet e policisë kishin të dhëna të sakta që ishin të ndryshme nga të dhënat e raportuara”, thotë znj. Suzanne Scoggins, një kriminologe në Universitetin Klark (Clark), në Mesëçustes (Massachusetts).

Ajo intervistoi oficerë në qytete anembanë Kinës. Disa nga burimet më të mira thanë se thjesht nuk ishte kështu, thotë ajo.

Kjo përputhet me një artikull jashtëzakonisht kritik të botuar në vitin 2019, nga Kolegji i Policisë Shandong, në Kinën lindore.

Autori i artikullit u ankua se statistikat e krimit të vendit nuk ishin mjaft të detajuara për të pasqyruar pamjen e vërtetë.

Kjo e bëri të vështirë, kryerjen e analizave të të dhënave të mëdha, që mund të ndihmonin policinë, të shpërndante më mirë burimet, ose të dilte me taktika dhe strategji.

Për partinë mund të mjaftojë që publiku të ndihet i sigurt. Krimet që i intereson më shumë janë ato të natyrës politike.

Njerëzit që kritikojnë qeverinë, ose akuzojnë zyrtarët për keqbërje, mund të mbyllen për zgjedhje grindjesh, dhe shkaktim telashesh. Kjo vepër e paqartë, përdoret gjithashtu për të kriminalizuar demonstratat paqësore.

Një aktivitet i tillë nuk injorohet kurrë.

Një vit më parë, kur një grup të rinjsh u mblodhën buzë një lumi në Pekin, për të protestuar kundër kontrolleve të ashpra të qeverisë zero-covid, qindra oficerë, përfshirë shefin e policisë, dolën për t'i larguar.

Autoritetet më pas përdorën mjete të mbikqyrjes, për të gjurmuar dhe ndëshkuar disa nga të përfshirët.

Është turp që përpjekje dhe burime të tilla të mos i kushtohen krimeve jopolitike.

Nga z. Erton Duka.

© Copyright | Agjencia Telegrafike Vox

Ne të njohim me botën | www.007vox.com | Burimi yt i informacionit