MARRJA E BAKHMUTIT NGA RUSIA SI FITORJA E PIRROS.

Nga: Nënkolonel Stjuart Kroford (Stuart Crauford*). *Nënkolonel Stuart Crawford është një analist i mbrojtjes dhe ish-oficer i Ushtrisë Britanike. Regjistrohu për podkastet dhe buletinet e tij në www.DefenceReview.uk Londër, Britani e Madhe | Midis shumë zhvillimeve kryesore në luftën në Ukrainë këtë javë, presidenti amerikan Xho Baidën (Joe Biden), më në fund lejoi përdorimin e avionëve sulmues “F16”, të SHBA-së kundër Rusisë. Java e kaluar ka qenë një javë e rëndësishme për të dyja palët në luftën ruso-ukrainase. Tashmë në muajin e 16-të të konfliktit, luftës nuk po i duket fundi. Pjesa më e madhe e vëmendjes së botës është përqendruar kohët e fundit në betejën për Bakhmutin, e cila ka zgjatur prej shumë muajsh. Duket se po arrin një lloj përfundimi tani, me forcat ruse që kanë kapur pjesën më të madhe, nëse jo të gjithë qytetin, dhe me trupat e tyre Uagner që shpallin fitoren. Në të vërtetë, na thuhet se flamuri rus tani fluturon mbi rrënoja. Ukrainasit, nga ana tjetër, nuk janë aq të sigurt, duke pretenduar në mënyrë sfiduese se ata ende mbajnë një mbajtëse në periferi. Është e tillë mjegulla e luftës këtu saqë është e vështirë të verifikohet secili prej pretendimeve në mënyrë të pavarur, dhe ka disa prova që Forca Ajrore e Ukrainës ka rifituar terren në të dy krahët e qytetit. Sido që të jetë e vërteta e çështjes dhe cilado palë të fitojë, do të ketë qenë një fitore vërtet pirroike. Bakhmuti është rrafshuar dhe ka mbetur pak, ndërsa të dyja palët kanë vuajtur katastrofikisht në gjak dhe dëme materiale. Në veçanti, unë dyshoj se rusët e kanë lodhur veten, dhe nuk do të jenë në gjendje, të paktën në afat të shkurtër, të shfrytëzojnë ndonjë sukses që mund të kenë pasur. Rivendosja e raportuar e forcave Uagner larg zonës duket se e konfirmon këtë, por ne do të shohim. Larg nga vetë Ukraina, të gjithë sytë kanë qenë te takimi i “G7”, në Hiroshima, ku z. Zelenski ishte i ftuar si pjesë e raundit të tij të kombeve mike, për t'i mbajtur ata brenda. Megjithëse fokusi i saj kryesor gjeopolitik ishte në sinjalet gjithnjë e më agresive të Tajvanit dhe Kinës ndaj këtij ishulli, ajo që po ndodh në Evropë, mori edhe njëfarë kohe konferencash, siç mund të pritej. Raundi diplomatik i z. Zelenski, duket se është i përqendruar në nxitjen e furnizimeve të mëtejshme të armëve nga perëndimi, dhe gjithashtu në bindjen e liderëve perëndimorë që të lejojnë që konflikti të bëhet “i ngrirë”, i cili është ngecur përgjatë vijave aktuale. Nëse kjo do të ndodhte, një ngërç mund të pasonte vite të tëra, nëse jo dekada, me perspektivën që lufta të ndizet përsëri. Askush, përveç ndoshta z. Putin, nuk e dëshiron këtë rezultat. Një lajm i mirë për Ukrainën, ishte se presidenti i SHBA Baidën (Biden), sinjalizoi se tani ishte i gatshëm të lejonte transferimin e F-16 Fighting Falcons në pronësi evropiane në Ukrainë, diçka që z. Zelenskz e ka kërkuar për më shumë se shumë muaj. Të paktën për mua, pse SHBA-ja ka qenë e përqendruar rreth kësaj çështjeje, mbetet një mister, por tani bllokimi është hequr. Kur aeroplanët të mbërrijnë në duart e Ukrainës, ata do të jenë një shtesë e rëndësishme për arsenalin e Forcës së saj Ajrore. Megjithatë, ata nuk do ta fitojnë luftën vetë, dhe megjithëse janë një hap i sigurt për Ukrainën, ata do të jenë akoma të prekshëm nga radarët më modernë dhe raketat ajër-ajër me rreze më të gjatë të transportuar nga avionët rusë, plus sigurisht, sistemet e mbrojtjes ajrore gjithëpërfshirëse dhe të afta të armikut të tyre me bazë tokësore. Dhe, ndërsa bota ende pret për kundërsulmin e Ukrainës, lajmet e fundit flasin për një avancim tokësor në territorin rus. Ukrainasit kanë sulmuar Rusinë edhe më parë, natyrisht, por kjo ka qenë pothuajse ekskluzivisht nëpërmjet helikopterëve të armatosur dhe mjeteve ajrore pa ekuipazh (UAV) ose dronëve. Këtë herë dy organizata që e quajnë veten “Korpusi Vullnetar Rus”, dhe “Legjioni i Rusisë së Lirë”, duket se kanë avancuar në rajonin e Belgorodit, që kufizohet me Ukrainën, dhe pretendojnë se kanë kapur – ose çliruar siç thonë ata - disa vendbanime atje. Këto trupa duket se nuk janë nga ushtria ukrainase, por të rekrutuar nga rusët e mërguar dhe dezertorët që janë kundër regjimit të z. Putin. Ukraina, nuk po merr përgjegjësinë, por nuk është shkëputur plotësisht nga veprimet e grupeve. Si gjithmonë, detajet janë të skicuara dhe verifikimi i pavarur i lajmit do të marrë pak kohë për të ardhur, por, megjithatë, është një zhvillim interesant. Nëse këto bastisje janë planifikuar si një diversion apo mashtrim për të tërhequr vëmendjen ushtarake ruse nga gjetkë, është një çështje për spekulime. Megjithatë, nuk ka gjasa që z. Putin të bëjë një dallim. Ai ka të ngjarë ta përdorë këtë si propagandë për popullin e tij se Rusia është viktima dhe jo agresori në luftë. Nëse popullata ruse do ta besojë apo jo, mbetet për t'u parë. Në vetë Ukrainë raportohet se toka është ngurtësuar më në fund pas shiut dhe baltës së pranverës. Mjetet e blinduara mund të manovrojnë edhe një herë jashtë rrugës mbi tokat bujqësore të sheshta. Rusët kanë shpenzuar shumë kohë dhe përpjekje për të fortifikuar zonat ku ata presin që të sulmojnë më shumë ukrainasit.