POLITIKANI QË HAMENDËSOHET TË NDALOJË DANLLD TRAMPIN (DONALD TRUMP) ËSHTË NJË 81-VJEÇAR JOPOPULLOR.

Nga gazeta The Economist. Londër, Britani e Madhe | Politika amerikane është e paralizuar nga një kontradiktë aq e madhe sa Kanioni i Madh (Grand Canyon). Demokratët tërbohen se rizgjedhja e z. Danlld Tramp (Donald Trump) do të shkatërronte demokracinë e vendit të tyre.

E megjithatë, duke vendosur se kush do të vendosë kundër tij në zgjedhjet e nëntorit, partia duket sikur do t'i nënshtrohet me butësi kandidaturës së një 81-vjeçari me vlerësimin më të keq të miratimit të çdo presidenti modern në këtë fazë në mandatin e tij. Si u arrit deri te kjo gjë?

Vlerësimi neto i miratimit të z. Xhëu Baidn (Joe Biden) qëndron në minus 16 pikë. Z. Tramp (Trump), i cili kryeson sondazhet në shtetet ku do të vendosen zgjedhjet, është një hap larg fitores së dytë presidenciale.

Edhe nëse nuk e shihni z. Tramp (Trump) si një diktator të mundshëm, kjo është një perspektivë alarmante. Një pjesë e konsiderueshme e demokratëve do të preferonin që z. Baidn (Biden) të mos kandidonte. Por në vend që ta sfidojnë atë, ose të përkulej për të mbështetur fushatën e tij, ata kanë filluar të mërmërisin, për rrëmujën në të cilën ndodhen.

Nuk ka sekrete se çfarë e bën z. Baidn (Biden) kaq jopopullor. Një pjesë e saj është shpërthimi i vazhdueshëm i inflacionit që është pas dere. Pastaj është mosha e tij. Shumica e amerikanëve njohin dikë në të 80-at që ka filluar të tregojë vitet e tij. Ata gjithashtu e dinë se sado i mirë të jetë karakteri i atij personi, atij nuk duhet t'i jepet një mandat katërvjeçar në punën më të vështirë në botë.

Në vitin 2023, z. Baidn (Biden) mundi, dhe duhej të kishte vendosur të ishte president me një mandat. Ai do të ishte nderuar si një shembull i shërbimit publik, dhe një qortim për egon e pakufishme të z. Tramp (Trump).

Të mëdhenjtë demokratë e dinë këtë. Në fakt, përpara se partia e tyre të shfaqej më mirë se sa pritej në afatin e mesëm, shumë anëtarë të partisë mendonin se z. Baidn (Biden) me të vërtetë do të qëndronte mënjanë.

Gazeta Ekonomisti (The Economist) fillimisht argumentoi se presidenti nuk duhet të kërkojë rizgjedhjen më shumë se një vit më parë.

Fatkeqësisht, z. Baidn (Biden) dhe partia e tij kishin disa arsye që ai të luftonte edhe një fushatë, por asnjëra prej tyre nuk ishte e mirë. Ndjenja e tij e detyrës ishte e ndotur nga kotësia.

Pasi ka kandiduar për herë të parë për president në vitin 1987, dhe ka punuar për kaq gjatë për t'u ulur pas tavolinës së Presidentit, ai është joshur duke besuar se vendi i tij ka nevojë për të, sepse ai është një rrahës i dëshmuar i z. Tramp (Trump).

Po kështu, dëshira e stafit të tij për të shërbyer sigurisht që është njollosur nga ambicia. Është në natyrën e administratave që shumë nga këshilltarët më të afërt të një presidenti nuk do të jenë më kurrë kaq afër pushtetit. Sigurisht, ata nuk duan ta shohin njeriun e tyre të dorëzojë Shtëpinë e Bardhë në mënyrë që të fokusohet në bibliotekën e tij presidenciale.

Udhëheqësit demokratë kanë qenë frikacakë dhe të vetëkënaqur. Ashtu si shumë republikanë të guximshëm të Kongresit, të cilët nuk e donin z. Tramp (Trump), dhe e konsideronin atë të rrezikshëm - por nuk mund ta gjenin kurajon brenda vetes ta fajësonin apo edhe ta kritikonin - forcat demokrate nuk kanë qenë të gatshëme të veprojnë mbi shqetësimet e tyre, për marrëzinë e z. Baidn (Biden).

Nëse kjo ishte për shkak të kërcënimit për karrierën e tyre, sjellja e tyre ishte frikacake. Nëse do të mendohej se z. Tramp (Trump) është armiku i tij më i keq, ishte i vetëkënaqur.

Vlerësimet e miratimit të z. Baidn (Biden) kanë vazhduar të bien, ndërsa 91 akuzat penale me të cilat përballet z. Tramp (Trump), deri më tani, vetëm sa e kanë bërë atë më të fortë.

Duke pasur parasysh këtë, ju mund të mendoni se gjëja më e mirë do të ishte që z. Baidn (Biden) të qëndronte mënjanë. Në fund të fundit, zgjedhjet janë ende dhjetë muaj larg, dhe Partia Demokratike ka talent.

Mjerisht, jo vetëm që kjo është jashtëzakonisht e pamundur, por sa më afër të shikoni se çfarë do të ndodhte, gjetja e një alternative për z. Baidn (Biden) në këtë fazë do të ishte një hedhje e dëshpëruar dhe e pamend.

Nëse ai do të tërhiqej sot, Partisë Demokratike do t'i duhej të ricaktonte furishëm zgjedhjet e saj, sepse afatet e paraqitjes kanë kaluar tashmë në shumë shtete, dhe të vetmit kandidatë të tjerë në fletëvotim janë një kongresmen pak i njohur i quajtur Din Fillips (Dean Phillips), dhe një guru e vetëndihmës, e quajtur Merian Uilliamsoun (Marianne Williamson).

Duke supozuar se kjo ishte e mundur, dhe se stuhia e padive pasuese ishte e menaxhueshme, legjislaturat e shtetit do të duhej të miratonin data të reja për zgjedhjet paraprake më afër konventës në maujin gusht.

Do të duhej të organizoheshin një sërë debatesh, në mënyrë që votuesit kryesorë të dinin se për çfarë po votonin. Fusha mund të jetë e gjerë, pa asnjë mënyrë të dukshme për ta ngushtuar atë shpejt: në zgjedhjet paraprake Demokratike të vitit 2020, 29 kandidatë u paraqitën.

Kaosi mund të ia vlente, nëse partia mund të ishte e sigurt se do të shkonte në zgjedhje me një kandidat të ri dhe të zgjedhur. Megjithatë, duket po aq e mundshme, që fituesi eventual të jetë i pazgjedhur - Berni Sendërs (Bernie Sanders), le të themi, një socialist i vetëshpallur demokrat, i cili është një vit më i vjetër se z. Baidn (Biden).

Më shumë gjasa, emërimi do t'i shkonte znj. Këmellë Heris (Kamala Harris), zëvendëspresidente. Znj. Heris (Harris) ka avantazhin se nuk është në moshë, megjithëse thotë diçka për gerontokracinë e Partisë Demokratike, se ajo do të jetë 60 vjeç në muajin nëntor dhe konsiderohet e re.

Për fat të keq, ajo ka dëshmuar të jetë një komunikuese e dobët, një disavantazh në detyrë. Znj. Heris (Harris) është një krijesë e politikës makinerike të Kalifornisë, dhe kurrë nuk ka apeluar me sukses për votuesit jashtë shtetit të saj.

Fushata e saj në 2020 ishte e tmerrshme. Autocue e saj ndonjëherë duket se është hakuar nga një satirist. Emigracioni dhe kufiri jugor - një portofol që ajo trajton për z. Baidn (Biden) - është çështja më e fortë e z. Tramp (Trump), dhe më e dobëta e demokratëve. Shanset e znj. Heris (Harris) për të mposhtur z. Tramp (Trump) duken edhe më keq se ato të shefit të saj.

Prandaj, është më mirë që demokratët të fokusohen në zgjedhjen e z. Baidn (Biden). Ekonomia premton një ulje të butë; punëtorët po shohin rritje të pagave reale, dhe punësim të plotë. Nëse z. Tramp (Trump) do të dënohej, ai ende mund të dënohej nga votuesit.

Më e rëndësishmja është fuqizimi i fushatës. Demokratët duhet të zhbllokojnë pak emocione, dhe të krijojnë një ndjenjë mundësie për një mandat të dytë.

Presidenti nuk është një aktivist i mirë, dhe është kundër një kandidati, mitingjet e të cilit janë një takim kulti i kryqëzuar me një shfaqje vaudeville. Ai ka nevojë për dikë që mund të flasë me turmat, dhe të dalë në televizion për të. Ai person nuk është znj. Heris (Harris).

Një mënyrë, se si ajo mund t'i shërbejë partisë së saj, dhe vendit të saj, dhe të ndihmojë në mbajtjen e z. Tramp (Trump) jashtë Shtëpisë së Bardhë, do të ishte të betohej një mandat tjetër si zëvendëspresidente.

Z. Baidn (Biden) mund ta paraqesë mandatin e tij të dytë si një lloj tjetër presidence, në të cilën, ai do të ndajë më shumë përgjegjësi me një zëvendëspresident që vepron më shumë si një shef ekzekutiv.

Sido që të jetë, z. Baidn (Biden) ka nevojë për ndihmën e një ushtrie demokratësh entuziastë të gatshëm të bëjnë fushatë përkrah tij. Për momentin ai dhe partia e tij janë në gjumë drejt katastrofës.

Nga z. Erton Duka.

© Copyright | Agjencia Telegrafike Vox

Ne të njohim me botën | www.007vox.com | Burimi yt i informacionit