ZONA ME DRITA TË KUQE E AMSTERDAMIT I KA DITËT E NUMËRUARA.

Nga z. Marko Vale (Marco Valle). Amsterdam, Vendet e Ulëta | Që nga shekulli i 13-të, industria e seksit ka qenë një pjesë integrale e peizazhit të qytetit të Amsterdamit. Një turp publik, por edhe një gjë e madhe për shumë njerëz: zonja të reja, tutorë, zhvillues të egër të pasurive të paluajtshme, dhe kompani të ndryshme të nxitura. Në vitin 1476 prostitucioni ishte aq i përhapur sa autoritetet e qytetit, shumë të vëmendshëm ndaj të ardhurave (taksave në shtëpi publike...) dhe pak më pak ndaj moralit, vendosën ta përqendrojnë atë në një zonë të veçantë afër (por jo shumë...) me qendrën dhe shumë afër portit. Detarët, siç e dimë, janë klientë të shkëlqyer. Një zgjedhje menaxheriale në emër të pragmatizmit kalvinist. Kështu lindi rrethi “de Walletjes”, ose “muret e vogla”, 6 mijë metra katrorë i rrethuar nga një palisadë druri, që kufizonte të gjithë zonën. Një minierë ari për komunën, e cila, që nga viti 1850, në këmbim të prishjes së barrierave, lëshoi ​​licenca me shpejtësi të plotë: nga 200000 banorë, lulëzuan 200 shtëpi publike: më e famshmja, e frekuentuar me zell nga Mbreti i Belgjikës dhe Princi i Uellsit, ishte ajo e grave të shkëlqyera, me gëzof, absolutisht të disponueshme. Në vitin 1920, pika e kthesës. Për të përballuar buxhetet e pakta komunale, kryebashkiaku ndaloi prostitucionin në rrugë - konkurrencë e padëshiruar për sipërmarrësit e seksit - dhe i detyroi zonjat e reja “të pavarura”, të hapnin dyqanin e tyre personal (padyshim të taksave) me një dritare të kujdesshme, gjithmonë të ndriçuar nga një dritë e butë e kuqe. Prandaj sezoni i ri i “Walletjes”, kuplarasë së parë publike (dhe absolutisht legale) në Europë: “Red Light District”, që nga viti 2008, një markë e regjistruar nga Bashkia. Një sukses. Gjatë dekadave, lagjja është bërë një nga atraksionet kryesore të Amsterdamit. Krahas vitrinave të profesionistëve të dashurisë, e gjithë zona, një rrjet rrugicash e kanalesh të ngushta, është një varg dyqanesh seksi, klubesh të çuditshme për çdo shije e kënaqësi dhe, mbi të gjitha, shfaqje jetësore: “Casa Rosso”, “Sex Show” dhe “Live Porno Show”. Tre tempujt e erotizmit të lirë shtëpiak. Gjëra gjysmë që kruhen, të mira për muajin e mjaltit, grupet turistike, goliardët, shakaxhinjtë paksa soditës. Në fund të fundit gjë e vogël në krahasim me shfaqjet shumë më të vrazhda aziatike… Për 18 milionë turistët që vizituan qytetin në vitin 2022, “de Walletjes”, është, së bashku me muzetë e shkëlqyer të qytetit, një ndalesë fikse. Në çdo stinë dhe çdo mbrëmje, një masë shikuesish rrëshqasin përgjatë kanaleve dhe rrugëve të ngushta të lagjes, të vëzhguar nga policët në këmbë, ose me biçikleta (çdo dyqan është i pajisur me një alarm të lidhur me komisariatin), dhe në mënyrë më diskrete, nga kujdestarët privatë (të dallueshëm nga jelekët e tyre të kuq), të cilët janë shumë të vëmendshëm ndaj sigurisë së çdo klienti. Gjithçka në rregull? Jo. Prej disa kohësh kryetarja e re, Femke Hanselma, e partisë së të gjelbërve, ka nisur betejën e saj personale kundër “parkut argëtues të seksit”. Orë gjithnjë e më të shkurtra (një në mëngjes për klubet, tre në mëngjes për vitrinat), gjoba për çdo shkelje, fushata shtypi kundër degradimit (?). Synimi i deklaruar i burgomasterit është të zhvendosë “Red Light District”, në periferi deri në vitin 2023, dhe të rehabilitojë lagjen. Një ide që ka ndezur zemërimin e “punëtorëve të seksit” (termi zyrtar i taksave), dhe të operatorëve të shumtë (aktorë porno, impresario, kamerierë, banakiere, restorante), që jetojnë dhe punojnë në “de Walletjes”. Ndërkohë që lagja ishte e mbushur me tabela ku shkruhej “vendi ynë është këtu!”, protesta u zgjerua menjëherë duke përfshirë këshillat e rretheve të qytetit, të cilët, kritikuan njëzëri propozimin e kryebashkiakes. Por më armiqësorët ndaj lëvizjes janë banorët “normalë” të zonës, veçanërisht të moshuarit që kanë jetuar gjithmonë në “de Walletjes”, shpesh me qira. Sipas mendimit të tyre, lëvizja e kryebashkiakes Hanselma fsheh një transaksion të pasurive të paluajtshme miliarderëshe. Për kënaqësinë e spekulatorëve, në zemër të Amsterdamit, shtëpitë po bëhen gjithnjë e më të shtrenjta (mesatarisht 10400 euro për metër katror), dhe vetëm “Red Light District”, shumë qendror ruan çmime të përballueshme për xhepat më modest, por, pasi të fiken dritat e kuqe, të gjitha vlerat e pasurive të paluajtshme do të ngriheshin në qiell. Prandaj, një mobilizim, i mbështetur nga media dhe sindikatat, në të cilin ndërthuren pensionistët, Ushtria e Shpëtimit (që ka selinë e saj këtu), studentët jashtë vendit, artizanët, yjet e pornos, dhe zonjat e vitrinave. Beteja sapo ka filluar dhe rezultati nuk është aspak i padukshëm. © Copyright | Agjencia Telegrafike Vox.